افزایش بهره وری در بخش کشاورزی مهمترین عامل دستیابی به امنیت غذایی بوده و راهکار آن شتاب دهی به توسعه کشاورزی دانش بنیان در کشور است. یکی از این راهها ایجاد شبکه عاملین ترویج کشاورزی در آموزش و ترویج است که شرایط مناسبی را جهت انتقال دانش عمومی و تبادل اطلاعات آموزشی و ترویجی فراهم میکند.
به گزارش خبرگزاری آنا، امنیـت غذایـی پایه اصلی تامیـن اسـتقلال، اقتـدار، عـزت ملـی و پیشـران و زیربنای امنیت و توسـعه اقتصادی، اجتماعـی، فرهنگی و سیاسی کشـور است.
بخش کشاورزی مهمترین بخش اجرایی برای تحقق امنیت غذایی، و کشاورزان و تولیدکنندگان سربازان خط مقدم این جبهه به شمار میآیند. افزایش بهره وری در بخش کشاورزی مهمترین عامل دستیابی به امنیت غذایی بوده و راهکار آن شتاب دهی به توسعه کشاورزی دانش بنیان در کشور است.
یکی از راه های دستیابی به امنیت غذایی حفظ و توسعه شبکه عاملین ترویج کشاورزی در آموزش و ترویج است که شرایط مناسبی را جهت انتقال دانش عمومی و تبادل اطلاعات آموزشی و ترویجی فراهم میکند. شبکه عاملین ترویج کشاورزی کشور مجموعهای متشکل از عوامل دولتی یا غیردولتی است که ضمن برقراری تعامل با بهرهبرداران بخش کشاورزی، توانستهاند شرایط مناسبی را جهت انتقال دانش عمومی و تبادل اطلاعات آموزشی و ترویجی فراهم نموده و وزارت جهاد کشاورزی را در پیاده سازی سیاستهای مورد نظر برای دستیابی به اهداف تعیین شده در راستای توسعه بخش کشاورزی یاری نمایند.
پایههای امنیت غذایی در کشور
سازماندهی و استفاده از ظرفیتهای مردمی بویژه خبرگان کشاورزی برای شتاب دهی به توسعه سرمایههای اجتماعی و کشاورزی دانش بنیان یکی از برنامههای محوری وزارت جهاد کشاورزی است که هر ساله در قالب برنامه شناسایی، انتخاب و معرفی برگزیدگان بخش کشاورزی عملیاتی میشود.
بهره وری کل عوامل تولید؛ خلاقیت و نوآوری؛ اقتصادی بودن؛ تولید محصول سالم؛ میزان محصول تولید شده در واحد سطح؛ بهره وری آب؛ کاهش ضایعات؛ مشارکت جویی؛ همکاری و مشارکت در اجرای برنامههای تحقیقاتی، آموزشی و ترویجی؛ بکارگیری دانش و فناوریهای نوین؛ ایجاد ارزش افزوده و بازارمحوری؛ رعایت جنبههای محیط زیستی و توسعه پایدار کشاورزی؛ کارآفرینی و اشتغال زایی؛ تاب آوری و مدیریت مطلوب ریسک و مخاطرات مهمترین شاخصهای مورد استفاده در بخش کشاورزی هستند.
اهداف شبکه ترویج کشاورزی چیست؟
۱- ایجاد زمینههای لازم برای تحقق وظایف وزارت جهاد کشاورزی در سطح دهستان
۲- ایجاد تعامل بین تولیدکنندگان، بهره برداران و دستگاههای اجرایی ذیربط
۳- تسهیل ارتباطات تولیدکنندگان، بهره برداران و دستگاههای اجرایی
۴- ضرورت پشتیبانی موثر ستاد از نیروهای ئداوطلب مردمی و کارگزاران ترویج در عرصه تولید
۵- ارتقاء سطح دانش و بینش کشاورزان و بهره وری در تولیدات کشاورزی
۶- افزایش بهره وری از منابع و پتانسیل موجود در سطح دهستانهای کشور
۷- تحقق عدالت اجتماعی در بخش کشاورزی
۸- فراهم نمودن زمینهها و بسترهای مناسب جهت دسترسی و برخورداری تولیدکنندگان و بهره برداران بخش کشاورزی به خدمات فنی، تولیدی و ترویجی
۹- ایجاد بستر مناسب جهت شناسایی نیازهای آموزشی – ترویجی بهره برداران و تولیدکنندگان بخش کشاورزی و برنامه ریزی جهت برآورده سازی نیازهای مذکور
۱۰- فراهم نمودن زمینه مشارکت فعال تولید کنندگان و بهره برداران بخش کشاورزی در نیازسنجی، برنامه ریزی و اجرای فعالیتهای آموزشی – ترویجی
۱۱- ایجاد تعامل و هم افزایی بین عوامل موجود ترویجی در سطح دهستان و بخش
۱۲- فراهم نمودن بستر مناسب جهت حفظ، تقویت و استمرار ارتباط نهادینه در بخش کشاورزی
۱۳- گسترش فعالیتهای ترویجی، آموزشی و مشارکتی به منظور بهبود نظامهای بهره برداری
۱۴- کاهش تصدی گری دولت و ایجاد اشتغال در بخش کشاورزی و تقویت خصوصی سازی
source