فریبا خورشیدی، روانشناس: حتی والدین هم از عمق ضربهای که به روح و روان فرزندشان وارد شده مطلع نیستند. این کابوس تا مدتها همراه این بچهها خواهد بود. این دانشآموزان حتماً باید برای پشت سر گذاشتن این ماجرا تحت درمان قرار بگیرند اما متاسفانه نه مسئولان و نه حتی خانوادهها شدت فاجعه را درک نکردهاند.
به گزارش تجارت نیوز، در هفته جاری دو خبر تلخ از مدارس کشور باعث شد بار دیگر مساله آزمونهای روانشناختی از معلمان هنگام استخدام مطرح شود و این زخم کهنه یک بار دیگر سر باز کند. تنبیههای بدنی، تعرض، رفتارهای خشونتبار و… موضوعی است که سالهای سال در حوزه آموزش و پرورش کشور ما در جریان بوده و هنوز هم هیچ راهکاری برای جلوگیری از آن به طور عملی اندیشیده نشده است. نکته جالب اما گزینشهای چندمرحلهای است که هنگام استخدام معلمان انجام میشود ولی مساله سلامت روان در بین این مراحل گزینشی جایی ندارد
از طرف دیگر اگر بخواهیم موشکافانه ماجرای رفتارهای خشونتبار و خارج از چارچوب اخلاقی را در برخی از معلمان بررسی کنیم، علاوه بر مسائل روانشناختی فشارهای اجتماعی و اقتصادی هم در این ماجرا نقش بسزایی دارند.
بیش از آنکه سلامت روان مد نظر باشد مسائل ایدئولوژیک در مرکز توجه است
فریبا خورشیدی، روانشناس، دراینباره به تجارتنیوز میگوید: «متاسفانه در مساله گزینش معلمان همیشه بیش از آنکه سلامت روان مد نظر باشد مسائل ایدئولوژیک در مرکز توجه است. مراحل مختلف گزینش عموماً به مسائل عقیدتی و… میپردازد و در این بین مسائل روانشناختی نادیده گرفته میشود.»
او میافزاید: «سالهاست که مساله بررسی روانشناختی معلمان هنگام استخدام و حتی تستهای سالانه از آنها به وعدهای که هیچگاه عملی نشده تبدیل شده است. بارها اتفاقهای مختلفی در مدارس مختلف کشور رخ داده، از رفتارهای خشونتبار تا تنبیههایی که دانشآموزان را راهی بیمارستان کرده، اما هر بار ماجرا تنها با اخراج یا توبیخ یک نفر پایان یافته است.»
با کلمات بازی نکنیم؛ مساله سلامت روان معلمان است
این روانشناس در ادامه به اطلاعیه آموزش و پرورش درباره اتفاق مدرسه شهرری اشاره میکند و توضیح میدهد: «اینکه در اطلاعیه ذکر شده بچهها مورد تعرض قرار گرفتهاند نه تجاوز، واقعاً جای تاسف دارد. اولاً مساله روح و روان دانشآموزانی است که در سنین قبل از بلوغ با چنین کابوسی مواجه شدهاند. این بچهها حتی تفاوت بین این دو عنوان را نمیدانند.»
خورشیدی ادامه میدهد: «مسئولان بهتر است بهجای بازی با کلمات به فکر جلوگیری از بروز چنین اتفاقات دردناکی باشند. مساله اینجاست که متاسفانه خانوادهها هم به اندازه کافی در این زمینه آموزش ندیدهاند. برخی از خانوادهها اعلام کردهاند، ما از معلم شکایتی نداریم چون مریض است.»
او همچنین اضافه میکند: «حتی والدین هم از عمق ضربهای که به روح و روان فرزندشان وارد شده مطلع نیستند. این کابوس تا مدتها همراه این بچهها خواهد بود. این دانشآموزان حتماً باید برای پشت سر گذاشتن این ماجرا تحت درمان قرار بگیرند اما متاسفانه نه مسئولان و نه حتی خانوادهها شدت فاجعه را درک نکردهاند.»
معلمان هم تحت فشارهایی قرار میگیرند که بقیه افراد جامعه هم از آن رنج می برند
فریبا خورشیدی در ادامه به مساله تنبیههای بدنی دانشآموزان و اتفاق مدرسه سنندج اشاره میکند و میگوید: «وقتی از تستهای روانشناختی مداوم در مورد معلمان صحبت میکنیم به این خاطر است که عموماً فراموش میکنیم این افراد هم انسان هستند، آنها هم تحت فشارهایی قرار میگیرند که همه افراد جامعه ممکن است از آن رنج ببرند.»
او ادامه میدهد: «شرایط بد اقتصادی و معیشتی، فشارهای اجتماعی و… باعث میشود افراد در کنترل خشم خود دچار مشکل شوند. حال اگر سازوکاری برای رسیدگی به این وضعیت در آموزش و پرورش وجود داشته باشد، حداقل معلمان در کنترل خشم و عصبانیت خود هنگام مواجهه با دانشآموزان بهتر عمل میکنند.»
تاثیر روانی تنبیه بدنی کم از تعرض یا تجاوز نیست
این روانشناس یادآور میشود: «فراموش نکنیم که تاثیر روانی تنبیه بدنی نیز دستکمی از همان تجاوز یا تعرضی که مسئولان سعی دارند از هم تفکیک کنند ندارد. چنین رفتارهایی در شکلگیری شخصیت دانشآموزان نقش بسزایی بازی میکند.»
او اضافه میکند: «چندی پیش یک فیلم در فضای مجازی دست به دست میشد که نشان میداد فردی بعد از سالها، سراغ معلمی رفته که او را تنبیه بدنی میکرده و میخواسته از او انتقام بگیرد. این رفتارها شوخی نیست. اینکه آن فرد بعد از گذشت سالهای متمادی آن اتفاق را فراموش نکرده نشان میدهد چنین رفتارهایی چه زخم عمیقی بر روح و روان دانشآموزان وارد میکند.
نیازمند راهکاری مناسب برای سنجش سلامت روان معلمان هستیم
خورشیدی در پایان تنها راهکار برای رفع این معضل را جدی گرفتن بررسیهای روانشناختی هنگام استخدام معلمان میداند و میگوید: «باید مسائل روحی و روانی افراد در این زمینه بهدقت بررسی شود؛ زیرا آنها قرار است انسانهای دیگری را برای نسلهای آینده جامعه آماده کنند پس هر رفتار غیراصولی میتواند زخمی عمیق بر پیکر کل جامعه وارد کند.»
source