در آنا بخوانید

استاد دانشگاه، گفت: جوانان برای ازدواج احتیاجی به اعطای کالا ندارند به آن مسکن بدهید؛ چرا ۱۵۰ درصد درآمد را مسکن میبلعد. امروز اقتصاد خانوارها متزلزل است در حالی که باید به عنوان یک اصل امنیتی تلقی شود.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا؛ چندی پیش و قبل از شروع جنگ تحمیلی و حمله رژیم صهیونیستی به ایران، سخنگوی دولت طی اظهاراتی برای کاهش صف وام ازدواج پیشنهاد داد که به جای وام به جوانان کالا اعطا شود. اما چنین طرح چه تاثیری بر اقتصاد خانواده تازه تشکیل شده دارد و چقدر با سیاست های جوانی جمعیت کشور هماهنگی دارد؟
شبکه بانکی در سال ۱۴۰۳ بالغ بر ۲۰۵ همت تسهیلات ازدواج به متقاضیان پرداخت کرد که حاکی از تحقق ۱۴۳ درصدی تکالیف در پرداخت این نوع تسهیلات و رشد ۳۰ درصدی در مقایسه با سال ۱۴۰۲ است.این در حالی است که طبق گزارش ۹ اردیبهشت سال ۱۴۰۴، کمیسیون اصل نود مجلس، با وجود تحقق بخشی از تکالیف قانونی در پرداخت تسهیلات ازدواج و فرزندآوری، تعداد متقاضیان در صف انتظار به بیش از ۱.۵ میلیون نفر رسیده است.
این بدان معناست که علی رغم آمارهای ارائه شده از سوی بانک مرکزی، هر روز با توجه به افزایش سهم جوانان در تشکیل خانواده، صف وام ازدواج و به موجب آن وام فرزندآوری، طویل تر و جوانان نا امیدتر می شوند. حالا در این بین و با توجه به عدم تامین اعتبار وام ازدواج، دولت پیشنهاد جدیدی برای کاهش صف وام ازدواج مبنی بر اعطای وام کالابه جوانان داده است که در این بین نقدهای زیادی به این پیشنهاد شده است.مهمترین نیاز جوانان برای تشکیل خانواده چیست آیا در ابتدای راه تامین نیاز کالایی در اولویت قراردارد یا تامین سرپناه!
ابراهیم فیاض، جامعه شناس و تحلیلگر مسائل اجتماعی دراین خصوص با اشاره دغدغه جوانان در زمینه تأمین نیازهای مالی پس از ازدواج؛ به خبرنگار آنا، گفت: اگر وام ازدواج صرف کالا شود، بخشی از نیازهای مالی جوانان برطرف نمیشود، چون مشکلات جوانان فراتر از جهیزیه و کالا است و بسیاری نیازمند نقدینگی برای مسکن و هزینههای دیگر هستند.
وی تأکید کرد که مسکن امروز بزرگترین مشکل جوانان و جامعه است و حتی بیش از کالا اهمیت دارد. مسکن بیش از ۱۵۰ درصد درآمد جامعه را میبلعد. مسکن بسیار مهمتر از جهیزیه است و باید برای مسکن فکری جدی شود چرا که وسایل کم و زیاد می توان ساخت اما بدون خانه زندگی ممکن نیست. در این شرایط باید تاکید کنیم که ساخت مسکن ساده و کوچک مانند یک اتاق ۲۵ متری هم حتی میتواند راهگشا باشد.
در کشورهایی که مثل ما دغدغه ندارند هم شرایط جور دیگر است!
فیاض با اشاره به تجربه کشورهای توسعه یافته افزود: در آلمان، فرانسه، سوئیس و حتی در شهر پاریس، مسکنهای کوچک و اجارهای رایج است. شهرداریها خانههای ساده و کوچک میسازند تا جامعه جوان بتواند صاحب مسکن شود. در حالی که در ایران خانههای فرسوده و خراب فراوان است و دولت باید سریع آنها را تخریب و جایگزین کند اما از این کار با وجود در اختیار داشتن امکانات خودداری می کند.
این استاد دانشگاه، ساخت مسکن را نه تنها یک ضرورت اجتماعی بلکه محرک اشتغال دانست و گفت: ساخت مسکن ۸۰ درصد اشتغالزاست و بعد از ساخته شدن نیز ۴۰ درصد اشتغال ایجاد میکند. اما متأسفانه در سالهای اخیر پروژههای بزرگ مسکن مهر متوقف شده و نتیجهاش امروز مشاهده میشود.
فیاض به بحران فرهنگی و معنوی جامعه نیز اشاره کرد و تأکید داشت که کاهش ایمان و معنویت، خانواده را تضعیف کرده است. وی گفت: یکی از ریشههای اصلی بحران خانواده، از بین رفتن ایمان است. بدون ایمان، اخلاق و خانواده مستحکم شکل نمیگیرد. ما در جامعه، به ویژه در سالهای اخیر، شاهد کاهش ایمان و تضعیف بنیادهای اخلاقی و خانوادگی بودهایم.
خانواده رکن امنیتی و اساسی است!
وی افزود: بخشی از این مشکل به روحانیون روشنفکری باز میگردد که به جای تقویت ایمان، آن را دچار دستکاری و آسیب کردند. خانواده بدون ایمان، پایه و اساسش لرزان است و این موضوع در کنار مشکلات اقتصادی، کاهش ازدواج و افزایش طلاق را رقم زده است.
فیاض با اشاره به روند نزولی ازدواج و نزدیک شدن آمار طلاق به ازدواج گفت: آمارها نشان میدهد که نرخ طلاق به سرعت به نرخ ازدواج نزدیک میشود، که نگرانکننده است. بخشی از این موضوع ناشی از مسائل اقتصادی و معیشتی است، اما بخش دیگر، فرهنگی و معنوی است. مسکن و ایمان دو رکن اصلی پایداری خانواده و در نتیجه امنیت جامعه هستند؛ اگر خانهای برای تشکیل خانواده وجود نداشته باشد، خانواده شکل نمیگیرد. امنیت جامعه وابسته به استحکام خانواده است. در این شرایط بدیهی است وقتی ۵۱ درصد مردم تهران اجارهنشین هستند و ثبات مسکن ندارند، مشکلات امنیتی به وجود میآید.
این استاد دانشگاه به نمونههای جهانی اشاره کرد و گفت: در پاریس، شهرداری اقدام به ساخت مسکنهای اجتماعی کرده است؛ آمریکا نیز به دنبال حل بحران مسکن است و ما باید از این تجربهها بهره ببریم. اگر دولت به ساخت مسکن اجتماعی و تقویت ایمان توجه نکند، بحران خانواده و به تبع آن بحران امنیت اجتماعی بیشتر خواهد شد. خانواده بزرگترین رکن امنیتی جامعه است و تنها با توجه به آن است که میتوانیم به رفاه و ثبات دست پیدا کنیم.
source