رویارویی دو غول هوایی؛ روایت جنگده‌های آمریکایی که قدرت خلبان‌ها در آسمان را به چالش می‌کشند

به گزارش تجارت نیوز، نیروی هوایی، نیروی دریایی و نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده هر کدام بال هوایی خاص خود را دارند و هر سه نیروی نظامی یک فهرست طولانی از هواپیماهای جنگنده با عملکرد بالا در زرادخانه خود دارند. با این حال، روش‌های آموزش خلبانان جنگنده آینده در هر یک از این شاخه‌ها به‌طور چشمگیری متفاوت است. این سه شاخه حتی از هواپیماهای آموزشی متفاوتی استفاده می‌کنند؛ در حالی که نیروی هوایی ایالات متحده از هواپیمای «تالون نورتروپ – تی 38» (Northrop T-38 Talon) برای آموزش خلبانان خود استفاده می‌کند، نیروی دریایی و تفنگداران دریایی به «گاش هاک تی 45» (McDonnell Douglas T-45 Goshawk) تکیه دارند.این دو هواپیما به‌عنوان پل ارتباطی برای انتقال به جنگنده‌های خط مقدم عمل می‌کنند، اما از نظر فلسفه طراحی و دامنه عملکرد تفاوت‌های قابل توجهی دارند.

درباره تالون نورتروپ

T-38 یک هواپیمای فوق‌صوتی است که به‌خاطر بدنه باریک و بال‌های کوتاه و زمخت خود شناخته می‌شود. این هواپیما اولین بار در دهه 1950 معرفی شد و اولین جت آموزشی فوق‌صوت جهان بود که توانایی دستیابی به حداکثر سرعت ماخ 1.3 حدود 997 mph) را دارد. T-38 در صعود عملکردی عالی ثبت کرده و به‌دلیل طراحی دوقلوی موتورش، از قابلیت چابکی و شتاب بسیار بالایی برخودار است.

پروفایل عملکردی T-38 بیشتر با ویژگی‌های جنگنده‌های خط مقدم تطابق دارد تا با T-45 Goshawk نیروی دریایی و تفنگداران دریایی. این بدان معنا نیست که این هواپیما پرواز آسانی دارد؛ بلکه نیازمند دقت و مهارت بالا در سرعت‌های بالا است، که باعث می‌شود خلبانان آینده نیروی هوایی ایالات متحده برای محیطی که به واسطه جنگنده‌های مدرن‌تر مانند F-15 Eagle و F-16 Fighting Falcon و F-22 Raptor یا F-35 Lightning II تجربه خواهند کرد، آماده‌تر شوند.

T-45 Goshawk مقاوم و آسان برای آموزش

T-45 Goshawk برخلاف T-38 از هواپیمای بریتانیایی BAE Hawk مشتق شده و یک پلتفرم آموزشی برای پرواز از روی ناوهای هواپیمابر ارائه می‌دهد. مقاوم و آسان برای آموزش دانش‌آموزان در برخورد با چالش‌های فرود روی ناو، T-45 دارای چرخ‌دنده‌های فرود تقویت‌شده، قلاب دم و شاسی جلوی سنگین‌تر است، که باعث می‌شود T-45 نسبت به BAE Hawk اصلی سنگین‌تر باشد.

نتیجه این است که T-45 یک هواپیمای زیرصوتی با عملکرد ضعیف‌تر است که حداکثر سرعتش ماخ 0.95 حدود 728 mph و نسبت رانش به وزن معتدل است. عملکرد این هواپیما به سان جنگنده‌های خط مقدم مانند F/A-18 یا F-35 نیست. در عوض، این جنگده برای آموزش دانش‌آموزان در پرواز دقیق و تسلط بر جنبه‌های تکنیکی عملیات از روی ناو طراحی شده است.

هواپیماهای مختلف برای فلسفه‌های آموزشی متفاوت

تفاوت در عملکرد و طراحی این دو هواپیمای آموزشی، فلسفه‌های آموزشی متفاوت در هر یک از شاخه‌ها را نشان می‌دهد. برای نیروی هوایی ایالات متحده، T-38 دانش‌آموزان را برای هوانوردی جنگی با عملکرد بالا در فضاهای هوایی باز آماده می‌کند. برنامه آموزشی و دامنه عملکرد این هواپیما نیازمند سرعت‌های فوق‌صوت، پرواز در گروه، و مانورهای تاکتیکی است. دانش‌آموختگان باید مدیریت انرژی، تصمیم‌گیری سریع در سرعت‌های بالا، و مهارت‌های آکروباتیک را در ارتفاعات و سرعت‌هایی مشابه جنگنده‌های T-38 را در خط مقدم بیاموزند. این گزاره به دانش آموختگان فرصت می‌دهد تا با سرعت فکر کنند و مهارت‌های حرکتی دقیق و چابکی ذهنی لازم برای عملیات در محیط‌های پر نیروی «جی» را توسعه دهند.

برای نیروی دریایی و تفنگداران دریایی، T-45 چالش‌های عملیات از روی ناو را افزایش خواهد داد. دانش‌آموختگان باید یاد بگیرند که چگونه بر روی یک عرشه متحرک و نوسانی فرود بیایند. از این رو، برنامه آموزشی T-45 بر روی کار در الگوی پروازی، فرود با استفاده از دستگاه‌های اندازه‌گیری، و «پرواز با توپ» برای فرود روی ناو متمرکز است. دانش‌آموختگان T-45 باید عادت‌هایی درباره ثبات، انسجام و پیش‌بینی را پرورش دهند تا حتی کوچک‌ترین اشتباهات که می‌توانند در هنگام فرود بر روی ناو کشنده باشند، را از بین ببرند. البته، جنگ هوایی و مانورهای پر نیروی «جی» نیز آموزش داده می‌شود، اما اصول عملیات از روی ناو به مراتب مهم‌تر است.