عکس |‌ این ماشین قدیمی اندازه ۳۰ پراید قدرت دارد

به گزارش خبرآنلاین، هرست و الدزمبیل چند سال قبل از ساخت مدل ۴۴۲ هرست/الدز باهم همکاری می‌کردند و خودروساز آمریکایی از شیفترهای هرست در ۴۴۲ استفاده می‌کرد. در آن سال‌ها الدزمبیل مدل نوآورانهٔ تورنادو را با انتقال قدرت محرک جلو معرفی کرده بود و طبق گفته‌ها، مهندس ارشد این شرکت برای ساخت گیربکس اتوماتیک ترنس‌اکسل این خودرو از جورج هرست کمک گرفته بود. دیوانه‌وارترین همکاری این دو شرکت اما در پروژهٔ ساخت یک فانی کار جدید بنام هرست هری الدز (Hurst Hairy Olds) رقم خورد. هرچند مشخص نیست دقیقاً چه کسی ایدهٔ ساخت این خودرو را مطرح کرد اما کار هرکسی که بود، منجر به خلق یک هیولای دو موتوره با بدنهٔ الدزمبیل ۴۴۲ و دو گیربکس ترنس‌اکسل هایدراماتیک شد.

به نقل از پدال، برای ساخت این ماشین، الدزمبیل دو ساب‌فریم تورنادو، دو گیربکس توربو هایدراماتیک، دو پیشرانهٔ ۷ لیتری و یک بدنهٔ سفیدرنگ مدل ۴۴۲ را برای هرست فرستاد. سپس تیم کوچکی از مهندسان هرست دست‌به‌کار شدند و ساب‌فریم‌ها را با یک شاسی لوله‌ای سفارشی و یک رول کیج کامل به هم متصل کردند. سپس پیشرانه‌ها هم با سوپرشارژرهای ساخت موندلو و سیستم انژکتور هیلبورن که می‌توانست با مخلوط نیترومتان و الکل کار کند تقویت شدند. درنهایت، یکی از پیشرانه‌ها در جلو و دیگری در عقب نصب و هرکدام به یک گیربکس ترنس‌اکسل اختصاصی متصل شدند. این فانی کار از بدنهٔ الدزمبیل ۴۴۲ مدل ۱۹۶۶ استفاده می‌کرد و هری الدز لقب گرفت، خودرویی چهارچرخ محرک با دو پدال گاز و دو مجموعه آمپر بود. هرچند هیچ داینویی قادر به اندازه‌گیری قدرت واقعی این ماشین نبود ولی ظاهراً موتورهای V8 سوپرشارژ مجموعاً بین ۲۰۰۰ تا ۲۴۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کردند.

در مقام مقایسه، موتور پراید حدود ۷۰ اسب بخار، قدرت دارد. موتور ۲۴۰۰ اسب‌بخاری این ماشین قدرتی فراتر از موتور ۳۰ پراید تولید می‌کرد.

رام کنندهٔ هیولا

هرچند ساخت این هیولای دیوانه‌وار واقعاً شاهکار بود اما رانندگی و کنترل آن‌هم به راننده‌ای افسانه‌ای نیاز داشت. به همین دلیل، هرست سراغ اسطورهٔ مسابقات درگ «جنتلمن جو» رفت. وی که خود را بازنشست کرده و به ادارهٔ یک شرکت مشغول شده بود، ابتدا مخالفت کرد ولی با اصرار جورج هرست، سرانجام پذیرفت که هدایت این هیولای چموش را بر عهده بگیرد. بااین‌حال، رام کردن این غول بی‌شاخ‌ودم اصلاً کار آسانی نبود. در طول آزمایش‌های اولیه، کنترل هیولای دو موتورهٔ هرست در حالت تخته‌گاز تقریباً غیرممکن بود زیرا گشتاور موتور می‌توانست مجموعهٔ تعلیق جلو را خرد کند. علاوه بر این، چرخ‌های جلو فرمان نمی‌پذیرفتند و ابر بزرگی از دود که توسط لاستیک‌ها تولید می‌شد دید جلو و عقب را کاملاً مسدود می‌کرد. در ادامه اما اکثر این مشکلات برطرف شدند و خودرو سرانجام در مارس ۱۹۶۶ در یک گردهمایی در کالیفرنیا برای اولین بار به نمایش درآمد. پس‌ازاین، هری الدز به سراسر آمریکا سفر کرد و همان‌طور که انتظار می‌رفت، فوراً به یک افسانه تبدیل شد و هرجایی که حضور میافت جمعیت زیادی را جمع می‌کرد.

۵۸۵۸