به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، هیات وزیران در جلسه ۲۲ اسفندماه سال گذشته و به پیشنهاد وزارت نیرو (با همکاری وزارتخانه‌های صنعت، معدن و تجارت، راه و شهرسازی و جهادکشاورزی) و به استناد جزء (۱) بند (ب) ماده (۳۹) قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۴۰۳، آیین‌نامه اجرایی بند مذکور را تصویب کرد.
ماده ۱:
در این آیین‌نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
-
صنایع آب‌بر: شامل همه واحدهای صنعتی و معادن، صنایع نفت، گاز و پتروشیمی و تولید انرژی و نیروگاهی با مصرف بیش از سیصد هزار متر مکعب در سال در سال اول اجرای این آیین‌نامه.
-
آب متعارف: آب‌هایی که بخشی از چرخه طبیعی آب بوده و به طور طبیعی قابل استفاده هستند (مانند آب‌های سطحی و زیرزمینی حاصل از بارش، جریان‌های رودخانه‌ای، چشمه‌ها و قنوات).
-
آب نامتعارف: آب‌هایی که شامل آب‌های متعارف نمی‌شوند (مانند پساب و آب دریا).
-
ارزش اقتصادی آب: معادل هزینه نهایی تأمین آب جایگزین از منابع آب نامتعارف با اعمال ضرایب کمی و کیفی که توسط وزیر نیرو ابلاغ می‌شود.
-
مجوز موقت: مجوز بهره‌برداری از منابع آب متعارف برای صنایع مشمول آیین‌نامه برای یک بازه زمانی معین (حداکثر سه سال) که وزارت نیرو صادر می‌کند.
ماده ۲:
وزارت نیرو مکلف است برای صنایع آب‌بر که تأمین آب نامتعارف برای آنها امکان‌پذیر نیست، مجوز موقت جهت تخصیص آب متعارف صادر کند.
ماده ۳:
آب‌بهای صنایع مشمول آیین‌نامه متناسب با ارزش اقتصادی آب و محصول، به پیشنهاد وزارت نیرو و همکاری وزارت صنعت، معدن و تجارت توسط شورای اقتصاد تصویب و ابلاغ می‌شود.
ماده ۴:
همه صنایع مشمول آیین‌نامه که تا پایان دوره موقت، امکان تأمین آب نامتعارف را ندارند، مشمول ضوابط بند (ت) ماده (۳۸) قانون برنامه پنج ساله هفتم خواهند شد.
ماده ۵:
سازمان برنامه و بودجه کشور موظف است در لوایح بودجه سنواتی، ردیف‌های موردنیاز برای اجرای آیین‌نامه را پیش‌بینی کند.
source