اینفوگرافی | جنگنده J-10C چه ویژگی‌هایی دارد؟

به گزارش تجارت نیوز، جنگنده Chengdu J-10C که با نام «اژدهای نیرومند» نیز شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین جنگنده‌های نسل چهارم چین است که برای برتری هوایی و عملیات تهاجمی طراحی شده. در ادامه، امکانات و ویژگی‌های فنی و تاکتیکی این هواپیما را با استناد به منابع چینی و اطلاعات تأییدشده نظامی می‌بینید.

مشخصات عمومی:
مدل‌های اصلی: J-10A (نسخه اولیه)، J-10B (ارتقایافته با رادار AESA)، J-10C و J-10C (صادراتی)
طراح: مؤسسه Chengdu Aircraft Industry Group
اولین پرواز و ورود به خدمت: ۲۰۰۶
نوع: تک‌موتوره، چندمنظوره، تک‌سرنشین یا دو‌سرنشین (در نسخه‌های آموزشی)

موتور و پیشرانه:
موتور: WS-10B توربوفن ساخت چین (در نسخه‌های جدید)
جایگزین روسی: AL-31FN توربوفن ساخت روسیه (در مدل‌های اولیه)
رانش: حدود 12,500 کیلوگرم با پس‌سوز
نسبت رانش به وزن: نزدیک به 1 (برای مانورهای شدید بسیار مهم)

آویونیک و رادار:
رادار: آرایه فازی فعال (AESA) در نسخه‌های J-10B و C
سامانه دید الکترواپتیکی (IRST): برای کشف اهداف مادون‌قرمز
نمایشگر دیجیتال (Glass Cockpit): چند مانیتور رنگی برای نمایش اطلاعات پروازی، تسلیحاتی و موقعیت‌یابی
کلاه پروازی HMD: برای قفل موشک به وسیله نگاه خلبان

تسلیحات:
موشک‌های هوا به هوا:
PL-8 (نسخه چینی Python)
PL-10 (مدرن، هدایت IR)
PL-15 (هدایت راداری، برد بلند تا 200+ کیلومتر)
موشک‌های هوا به سطح:
KD-88 برای اهداف زمینی
YJ-91 ضدرادار
بمب‌های هدایت‌شونده:
بمب‌های لیزری LS-6 و بمب‌های ماهواره‌ای
توپ داخلی: 23 یا 30 میلی‌متری (وابسته به مدل)

ویژگی‌های پروازی:
سرعت بیشینه: Mach ۱.۸
برد عملیاتی: حدود 1,800 کیلومتر با سوخت داخلی، تا 3,500 کیلومتر با مخزن سوخت خارجی
سقف پرواز: حدود 18,000 متر
طراحی دلتای ترکیبی با کناردستک (Canard): افزایش پایداری و مانور
توانایی سوخت‌گیری هوایی: در نسخه‌های C و CE

برتری‌های تاکتیکی:
طراحی برای مقابله با F-16 و Mirage-2000
توان رزم ترکیبی (Combat Multirole): هوا به هوا، هوا به زمین، اسکورت، سرکوب پدافند هوایی
تولید بومی، کاهش وابستگی به غرب و روسیه
هزینه عملیاتی پایین‌تر نسبت به جنگنده‌های غربی هم‌رده

روند توسعه J-10C به دهه ۱۹۸۰ بازمی‌گردد. در همان سال‌ها، چین به این دریافت رسید که شاید هواپیماهایش توان رقابت با F‑16 یا Mirage‑2000 را ندارند. در جریان جلسه‌ای در سال ۱۹۸۲، طراح ارشد宋文骢–با تنها ۱۵ دقیقه فرصت–توانست با ارائه مدل شیشه‌ای و توضیحات دقیق، بودجه و مجوز رسمی را برای «پروژه شماره ۱۰» دریافت کند. این نقطه شروعی برای نسل جدید جنگنده‌های بومی چین بود .

J-10C نخستین هواپیمای چینی بود که از طراحی دیجیتال CAD و آزمایش‌های دینامیک سیالات محاسباتی در سطح بالا استفاده کرد. بسیاری از سامانه‌های آن طراحی داخلی داشتند و تا ۶۰٪ اجزای آن، نسبت به ۳۰٪ معمول برای هواپیماهای جدید، کاملاً بومی بودند. کارخانه Chengdu Aircraft Design Institute نقش کلیدی در این پیشرفت ایفا کرد .